Oo, Alam Kong November na

Itapat mo ang iyong mouse sa itaas ng title ng previous post ko. Tingnan mo ang address ba na lalabas sa ibaba ng browser mo. Makikita mo ang katagang "Novermber na." Zoom ko lang ha, "NOVERMBER NA."

Ngunit ano ba ang nangyari?

a. Malabo na ang aking paningin.
b. My typing skills are going gonzo.
c. Sira keyboard ko pero I doubt it kasi kaya ko naman i-type ang "November."
d. May fixation ako sa letter R kasi R din first letter ng pangalan ko.
e. Nabobobo na ako mag-spell.
f. All of the above.
g. None of the above dahil all of the below.
h. Others, please specify: ___________________________.
i. Spice spice burgers.
j. Nakalimutan kong ilagay na baka distracted ako.

Wala lang. Kasi yun nga, November na, pero parang wala pa rin talaga akong mailagay sa blog ko. Or maybe meron, pero hindi maaaring ilagay publicly. Ewan ko ba.

Well, masasabi ko lang kaninang pag-uwi ko, pagod na talaga ako at sobrang inaantok. Sumakay ako sa jeep at sinubukang matulog, pero hindi ako nakatulog. Ang bigat-bigat na ng mga mata ko, pero hindi ako nakatulog. Nainis nga ako dun sa mamang katok nang katok kasi bababa na siya, eh hindi yata siya naririnig nung driver na ewan ko ba kung hindi ba niya talaga naririnig or bingi lang talaga. Bakit naman kasi hindi na lang sabihin nung mama na "para" eh o kaya "sa tabi lang". Siguro mas cool daw yung pagkatok sa kisame ng jeep. Hindi ko alam kung paano nila yan ginagawa, pero nung sinibukan ko, nasaktan lang ang kuko ng aking index finger. So hindi yata yun ang pangkatok. Anyway, hindi talaga ako boto para dyan sa mga pagkatok-katok na iyan or yung mga "hila mo, tigil ko" drama. Parang hindi kasi tao yung driver kapag ganyan eh. Yung parang nagiging driving object na lang siya instead na driver siya. Miski na isa siyang ass dahil grabe siyang umapak sa preno at sa gas, I still try my best na mag "po" or "kuya" man lang dun sa driver. I mean nagpapasalamat ako dahil nakarating ako sa Central or sa may kanto or sa may Ilang-Ilang.

35 days na lang daw at pasko na, ayon kay Julius Babao.

At naiinis din ako na whacked out na naman ang PC ko. Well hindi sira, it's just that you cannot directly open text or wordpad files. Kailangan mo pang buksan via Notepad or Wordpad. Well, it's not a big issue, pero paranoid ako eh. Paumanhin.

Ang dami nang "read" na homework sa Sci10, pero hindi ko magawa dahil wala akong libro. Nakakainis.

Miraculously, hindi ako bored sa Hi16. Baka talagang interested lang ako, or baka dahil lagi kong naiisip na kamukha ni Ma'am Nazareno si Rica Peralejo kapag same age na sila. At ang haba ng reading tungkol sa Aryan and Vedic Ages. Grabe.

Hindi ko pa naiinstall yung printer at yung DVDRW-ROM.

Inaasume ko na alam na ng lahat ng tao na November na. So ano naman ngayon kung November na?

Yan ang problema. Wala lang, November na. Kawawa naman si November kasi hindi siya pinapansin. Si December kasi yung star-of-all-endings-of-years eh.

Ang sinasabi ko lang sa sarili ko, ang dami kong namimiss out na mga maliliit na bagay. Ang dami kong natetake for granted. Hindi ko naiisip na dahil sa mga little things na iyan, nagkakaroon nung mga big things na napapansin ko.

Pero everything is easier said than done. Well maybe not everything, pero most of the things.

Tamang tama. Distraction ang palabas sa JackTV.

November na

November na. Malapit nang matapos ang unang linggo ng pasok. Hindi ko rin alam kung bakit matagal akong hindi nakapagpost. Hm, siguro dahil ang daming nangyari at mangyayari ngayong November.

Sa November 23, isang taon na ang blog ko. Parang kung kailan lang at natataandaan ko pa yung first post kong entitled "Memories". At ngayon, after almost a year, aaminin kong paminsan, masarap ang feeling ng nostalgia.

Sa November 25, isang taon na ang phone kong Motorola V3x. Masaya ako kasi masasabi ko namang naalagaan ko ito ng mabuti.

I think I would like History. Wala lang. Hindi ako nabore kanina eh, which is especially remarkable sa mga hour-and-a-half subjects. Parang you sit your ass off waiting for the bell to ring, pero I didn't feel this way. Well siguro na rin dahil sa kwento ni Ma'am Nazareno tungkol dun sa friend ng friend niyang namatay sa north face ng Mt. Everest. This guy died because he froze his nether regions off. He went outside their tent to take a leak, but his hands froze up and he was unable to pull his pants up. Nung tinanong nga sa amin ni ma'am kung may questions ba kami, gusto ko sanang itanong kung anong nangyari sa tutoy niya eh. Kasi yung friend ni ma'am, when he took his glove off, 2 of his fingers fell due to extreme gangrene and frostbite more or less. Ecch.

I think Miss Jess is fun. I want her cookies too. Masarap eh. Sasabihin ko dapat "I want your cookies. Teach me how to bake your cookies." pero may sinabi si Gillian tungkol sa cookies, so sinabi ko na lang na my name is spelled with an "F" rather than a "PH." Well well, ngayon ko lang naisip na tama rin pala na yan ang sinabi ko, considering na malapit na ang panahon ni Rudolph the red-nosed reindeer.

At sa Monday, there would be something sad happening. Well, I can't say it here, pero let's hope for the best for my two best friends.

Dahil may pasok na, I would be able to update my blog again frequently.

Once again, naglalaro kami ng Ragnarok. Ewan ko. Nostalgia eh. Ay hindi pala, Raf wanted to play. Buti na lang may free server na ang pRO.

I feel the randomness flowing inside me again.