Tuesday, September 25, 2007

Ang Vandalism sa Armchair ni Vandals sa CTC305

Malapit na ng finals week. Malapit na ang death-of-all-deaths. Handa na ba ako? Malamang, hindi pa. Nakakainis din na hindi kaya ng PC ko ang Silkroad Online miski na pasok ito sa minimum requirements nung game, at sira pa yung ISO ng Parasite Eve 2 na hinintay ko ng mga 5 hours para madownload sa utorrent. Nakakainis. Sira yung part na papuntang Neo Ark or sa lift papuntang EVE Access tunnel. It's saddening na sabay pa talaga dapat mangyari itong dalawang bagay na yan. Hay buhay.

Kanina, nagpresent sina Wimbie sa theo about Contraception. They were arguing with the "for" side. As always, it was another boring theo class (including ours I guess, Ray implicitly told us so although he recognized my effort in putting together the Warcraft III map). Huy ha, hindi ko naman sila pinararatangan and stuff like that, yun lang talaga kasi generally yung nagyayari sa theo eh. So ayun, nakaupo kami sa may likuran, at ako naman ay nagte-take ng notes habang excited na excited sa Silkroad at habang iniisip na rin kung ano yung ipapangalan ko dun sa akin sanang Warrior-Cleric character. Napansin ko sa aking table ang vandals na ito:


When you know
What you are and
what you want
the less you
let things
upset you

Pagkabasa na pagkabasa ko pa lang sa vandals na ito (vandals = the act of vandalism, the result of the act of vandalism, or the person in act of vandalism), sinabi ko sa sarili ko na gagawan ko agad ito ng blog entry. Eh kasi naman eh no, mali yung nakalagay sa chair na yun sa CTC305 na mainit kung hindi lang mahangin at maulan these days.

Parang, "What you are"? As in, bakit what? Alien ba ang nagsulat nito? At bobo, kung alam mo na kung ano ka at kung ano ang gusto mo, mas lalo kang nagiging sensitive even to the minutest details of the events happening around you. You are expecting some thing from someone or something, kaya ka nagiging concerned talaga.

At ayan na, kapag hindi na natupad ang iyong inaasam, babasagin na nito ang "the less you let things upset you."

See? If you know what you are even if you do not accept the truth and face reality, and you know what you deeply desire in order to be given another chance to life, even the littlest and the most meaningless of things can catch your attention and upset you terribly, forcing you to a momentary state of static depression.

Even a vandalism on a rickety armchair. Even that.

No comments: