Monday, September 3, 2007

Centrum, Vitamin E, at Calcium sa Umaga; Glutathione sa Gabi

What a great way to start September.

I feel sick. Pero hindi naman talaga kasi nung nagpunta ako sa infirmary kanina, 37.2 lang daw ang temperature ko ayon kay Nurse Marivic. Binigyan niya ako ng Biogesic, na ininom ko after kumain nung P45.00 5-piece siomai rice meal ng House of Waffles. Well, medyo nagsisi ako dun sa siomai rice na yun kasi sobrang lasang toyo at hugis macaroons pa. Hindi siya sulit miski na P45.00 lang kasi hindi masarap. Feeling ko nga, kapag walang toyo yun, lasang kanin yung siomai. Tapos kung pinapapak mo lang yung siomai, malamang lasang plastic fork yun or lasang toothpick. Matapos kong inumin yung Biogesic, patuloy pa rin nag-init ang aking katawan (take this very literally, kasi kung hindi, magmumukhang porn scene) at kumirot ang aking ulo. Ang init init na ng pakiramdam ko pero hindi ako nagpapawis at normal lang yung temperature ko tapos sobrang grabe yung sakit ng ulo ko, parang binibiyak ng isang dosenang +10 Double Critical Bloody Jur. Haha wala lang.

Nagsimula yun nung nahawa ata ako kay Nelvin sa sipon niya. Nagkaroon ako ng remarkable symptoms nung Friday, August 31. Birthday yun ni Andrea. Sa bahay niya, I seldom sneezed compared sa mga times na mag-isa lang ako. Oo, napansin ko rin na nung naghihintay ako sa CompSAt room, hindi rin ako masyadong nagsisneeze. Oh well. Napakaremarkable na nahawa pa ako kasi nagvavitamins na ako everyday without fail and everything (I drink glutathione as well dahil pinilit ako ni mamie, pero hindi pa rin ako pumuputi). I was like sneezing for at least thrice every five minutes tapos may super chain combo of sneezes na parang mga 25+ sneezes under one minute. Grabe yung feeling. Sobrang barado yung ilong ko at hindi na ako tumigil sa kakasniff. Walang use yung pagsinga eh, it just flows back. Well at least hindi ako nagkaubo.

Tapos hindi talaga nakatulong yung amoy yosing set ng Buwan at Baril. Bukod sa nangamoy yosi yung damit at especially yung panyo ko, nangati pa ang lalamunan ko. Hindi yung kating parang magkakaubo ka, yung kati dahil parang inaalergy ka. So yun. Kumain kami sa McDo, tapos nung pagkauwi, uminom muna ako ng Rexidol, tapos natulog na ako. Hindi talaga mabuti yung pakiramdam ko nun. Well, yung Rexidol didn't help so much either. Oo nga pala, nacorrupt yung memory card ng ePSXe ko, pero buti na lang, nakapagsave state ko.

Kahapon, naglinis ako ng bahay. Nagdusting ako at nagwalis. Hindi ko na nilinis yung mga electric fan kasi baka mamaya mamatay na ako dahil sa complications due to severe and repetitive allergic reactions. Allergic ako sa alikabok, pero ako ang nagwawalis at nagdudusting. This time, uminom naman ako ng Decolgen. Well, I felt better after nung nap ko habang sinusubukang mag-aral ng probability sa math. Nothing else important happened that night, besides na yung ulam namin for dinner was Nilagang Baka na may Mais. Sarap.

Pagkagising ko kanina, ang sakit nung right part ng throat ko. Sumasakit kapag nagsasalita or lumulunok. Suspicion ko is tonsillitis. Well, i usually contract this kapag nagkakaroon ako ng severe allergic reactions. Naaalala ko dati, twice na akong nagkalagnat ng tatlong araw dahil nga sa mga allergies na yan. Mataas ang tolerance ko to pathogens, pero kapag bumaba ang immune system ko, talagang sobrang kaboom. Isipin mo na lang na parang nagkatsunami dahil may nadisplace na area sa mga convergence zones ng mga continental plates. Sorry ha, nanood kasi ako ng National Geographic kahapon, tapos yung feature nila sa The Best of The Week ay yung killer tsunami last 2004 or 2005.

Going back, ang sakit ng lalamunan ko. Well, pumasok pa rin ako kasi swimming, at swimming is love. Grabe. Bukod sa nilamig ako sa tubig, hindi pa ako makahinga ng mabuti habang nagwawarm up ako ng freestyle. Parang walang pumapasok na hangin sa mouth ko every time I roll my body sideways to take in air. Well, ewan ko, I made it through PE alive. Fun naman kasi pinag-dolphin kick kami with flippers on. Sobrang bilis. Talagang magegets mo yung concept ng merfolk.

After nun, sa physics, dun na nagsimulang uminit yung pakiramdam ko. Sumakit na rin yung ulo ko. Well at least ngayon I feel better compared to kanina. Sleeping really helps. Yun nga sabi sa akin ni Nurse Marivic eh, drink lots of water, at mamaya, matulog ka ng maaga. Tsk. Guilty.

So matapos kong "maayos" ang aking emotional self, eto na, bumibigay na yung katawan ko. Sinusubukan ko nang harapin ang mga problema ko, pero ano naman ang kapalit nito? Maybe I'm just overreacting. Well, hindi mo naman siguro ako masisisi kung yung burp ko kanina tasted like chewed-up siomai dipped in toyo and stomach acids plus bile and peristaltically-moved chyme hindi ba? Tapos yung mga gamot na ininom ko, parang fake yata kasi walang effect. Sobrang wala talaga.

Aargh. Ang burden naman kapag lulunukin ko yung laway ko.

So kung papipiliin ako, which kind of sickness ang pipiliin ko? Emotional or physical?

Ano ba! Sino namang tao in his/her right state of mind ang mamimili sa dalawang yan! Both are just wrong. Hindi tamang magkasakit sa kahit na anong paraan. Sabi nga, "Bawal Magkasakit!" Hindi ba?

Naku, umandar yung randomness ko. Commercial ng gamot yung nagsasabing bawal magkasakit, pero kung walang magkakasakit, sinong bibili ng product nila? Ay, Clusivol ata yung commercial na yan. Vitamins. Okay okay, may point naman pala.

"Bawal Magkasakit!"

Yeah, may vitamins for your body, pero may vitamins ba para sa non-physical attribute ng isang tao?

Life, may Centrum complete from A to Zinc ka ba for the soul? May Antipyretic ka ba para sa mga lagnat ng iyong pagkatao?

Pahingi naman o.

No comments: