Matapos maunahan ng dalawang beses ng Beijing ang Constantinople sa pagtatayo ng Pyramids at dalawang besesat ng dalawang magkaibang city ng Arabia ang Adrianople at Heraclea sa Sun Tzu's Art of War, naisipan kong bumisita sa mga blog ng aking mga kilala. Tutal, medyo matagal na rin akong hindi nakakapag-blog hopping dahil na rin nga sa sudden deluge ng requirements kasabay ng pagtatapos ng summer sem.
Una kong tiningnan ang pictures nung overnight sa may Rizal dahil dumating si Tim mula sa States. Hindi ako nakasama nun dahil may reunion ang brothers and sisters ni Dadee sa kanilang brother/sisterhood noong mga panahong 28 pa ang waistline ni Dadee (41 yata ang current waistline ni Dadee). Medyo hassle dahil ang ganda pala nung lugar, ayon sa nakita kong mga pictures nina Matti at Punch. Binisita ko rin ang blog nina Jay, Kuya Ted, Kuya Neil, at ni Kuya Joms. Kung saang lupalop ng Earth na pala nakarating itong si Jay, kaya pala biglang naputol ang aking source of fwded msgs.
Unti-unting naibsan ang aking nadamang pagkainis sa 507 na score ng Arabia at 463 lang ang score ng Byzantines. Karaniwan naman kasi, lagi ako ang nangunguna sa score sa Civilization III: Conquests. Upang lalong mawala ang pagkainis ko sa pagmumukha ni Abu Bakr tuwing binabantaan niya akong giyerahin miski na nasa kabilang panig ng continent ang kanyang bansa, naglaro ako ng Chrono Cross, nagtrap ng ilang Iceberg elements mula kay Giant Gloop, at pinagpatuloy ang pagmamasid sa mga buhay ng tao na ibinabahagi nila sa kanilang mga isinusulat.
At ayun nga. Napadpad ako sa blog ni Sir Yol.
Grabe. Idol ko talaga si Sir Yol sa pagsusulat. Hanga ako sa kanyang creativity at sa kanyang mga ideas.
Kung maaari, dumalaw ka rin sa kanyang blog, ha.
akosiyol. ikaw?
Ako? Ako si Rudolf.
Idol ka talaga Sir Yol. Napatawa niya ako sa kanyang blog post habang naiinis sa China dahil sa kakapalan ng mukha ni Mao dahil ginyera niya ako for no apparent reason. Humahagikgik akong parang sira-ulong high sa rugby at katol habang binabasa ang kanyang post, pero iniwan ako nitong nag-iisip, kahit papaano.
Una kong tiningnan ang pictures nung overnight sa may Rizal dahil dumating si Tim mula sa States. Hindi ako nakasama nun dahil may reunion ang brothers and sisters ni Dadee sa kanilang brother/sisterhood noong mga panahong 28 pa ang waistline ni Dadee (41 yata ang current waistline ni Dadee). Medyo hassle dahil ang ganda pala nung lugar, ayon sa nakita kong mga pictures nina Matti at Punch. Binisita ko rin ang blog nina Jay, Kuya Ted, Kuya Neil, at ni Kuya Joms. Kung saang lupalop ng Earth na pala nakarating itong si Jay, kaya pala biglang naputol ang aking source of fwded msgs.
Unti-unting naibsan ang aking nadamang pagkainis sa 507 na score ng Arabia at 463 lang ang score ng Byzantines. Karaniwan naman kasi, lagi ako ang nangunguna sa score sa Civilization III: Conquests. Upang lalong mawala ang pagkainis ko sa pagmumukha ni Abu Bakr tuwing binabantaan niya akong giyerahin miski na nasa kabilang panig ng continent ang kanyang bansa, naglaro ako ng Chrono Cross, nagtrap ng ilang Iceberg elements mula kay Giant Gloop, at pinagpatuloy ang pagmamasid sa mga buhay ng tao na ibinabahagi nila sa kanilang mga isinusulat.
At ayun nga. Napadpad ako sa blog ni Sir Yol.
Grabe. Idol ko talaga si Sir Yol sa pagsusulat. Hanga ako sa kanyang creativity at sa kanyang mga ideas.
Kung maaari, dumalaw ka rin sa kanyang blog, ha.
akosiyol. ikaw?
Ako? Ako si Rudolf.
Idol ka talaga Sir Yol. Napatawa niya ako sa kanyang blog post habang naiinis sa China dahil sa kakapalan ng mukha ni Mao dahil ginyera niya ako for no apparent reason. Humahagikgik akong parang sira-ulong high sa rugby at katol habang binabasa ang kanyang post, pero iniwan ako nitong nag-iisip, kahit papaano.
1 comment:
Great post, I am almost 100% in agreement with you
Post a Comment