Matagal ko nang gustong magpasemikal. Ngunit hindi ko ito magawa dahil lagi na lang tumututol si Mamie. Hindi ko alam kung bakit ayaw niya akong magpagupit ng semikal, miski yung hindi maikling maikli ang buhok. Nagdadalawang-isip din ako kahit papaano dahil una, meron akong puting marka sa aking noo dahil nagkaroon ako ng vetiligo noong ako'y sanggol pa, at ikalawa, baka hindi bagay sa akin ang semikal dahil sa aking pagsasalat at paghihimas sa aking ulo, tila yata hindi maganda ang hugis nito. Tinanung-tanong ko rin ang aking mga kaibigan, at sinabi nila na baka nga raw hindi bumagay sa akin ang semikal. Medyo patag kasi ang likod ng ulo ko. At ang sabi pa sa akin ni Ate noong isang araw, ang semikal daw ay para lamang sa mga gifted.
Kaya kanina, nagpasemikal ako. Sinunggaban ko na ang pagkakataong wala sa bahay si Mamie dahil may project siya sa Mindoro.
Pagkababa ko ng bus galing sa Gateway, tumungo agad ako sa parlor ni Milai. Wala siyang inaasikaso, kaya natanong ko agad siya kung babagay ba sa akin ang semikal.
Oo naman noh, 'di ba nga i-semikal na dapat kita dateh?
Tinanong ko rin sa kanya kung gaano kahaba ang tres.
Mahaba!
Pati na rin yung dos.
Mas maikli sa tres. Yung uno kashi, ano, halos ahit na ahit na.
Sinabi ko na lang kay Milai na tres na lang muna, dahil madaling gawing dos ang tres. Medyo mahirap yatang ibalik sa tres ang dos dahil sandamakmak na pandikit ang kailangan ng prosesong iyon.
Pinaandar ni Milai ang kanyang razor. Napuno ng huni ang buong parlor nila. Ikinabit ni Milai ang ngipin ng razor para sa tres, at sinimulang araruhin ang malago kong buhok.
Ang bilis kasing humaba ng buhok mo eh, ano?
Matapos ang ilang saglit ng pagdaan ng kanyang razor sa aking bumbunan, nakita ko na ang hugis ng aking ulo. Hindi ako makapaniwala dahil maayos naman pala ang itsura nito. Medyo hindi pa lang nga ako sanay tuwing mananalamin ako. Medyo sumasayad pa rin sa isip ko na
Sino ba itong kaharap kong ito? Ang pogi naman niya.
Ay teka, ako ito eh.
Haha. Sabaw na kasi ako sa pag-aaral para sa aking Ph101 oral midterm exam sa Sabado.
At ang gaan-gaan na ng aking ulo.
Kaya kanina, nagpasemikal ako. Sinunggaban ko na ang pagkakataong wala sa bahay si Mamie dahil may project siya sa Mindoro.
Pagkababa ko ng bus galing sa Gateway, tumungo agad ako sa parlor ni Milai. Wala siyang inaasikaso, kaya natanong ko agad siya kung babagay ba sa akin ang semikal.
Oo naman noh, 'di ba nga i-semikal na dapat kita dateh?
Tinanong ko rin sa kanya kung gaano kahaba ang tres.
Mahaba!
Pati na rin yung dos.
Mas maikli sa tres. Yung uno kashi, ano, halos ahit na ahit na.
Sinabi ko na lang kay Milai na tres na lang muna, dahil madaling gawing dos ang tres. Medyo mahirap yatang ibalik sa tres ang dos dahil sandamakmak na pandikit ang kailangan ng prosesong iyon.
Pinaandar ni Milai ang kanyang razor. Napuno ng huni ang buong parlor nila. Ikinabit ni Milai ang ngipin ng razor para sa tres, at sinimulang araruhin ang malago kong buhok.
Ang bilis kasing humaba ng buhok mo eh, ano?
Matapos ang ilang saglit ng pagdaan ng kanyang razor sa aking bumbunan, nakita ko na ang hugis ng aking ulo. Hindi ako makapaniwala dahil maayos naman pala ang itsura nito. Medyo hindi pa lang nga ako sanay tuwing mananalamin ako. Medyo sumasayad pa rin sa isip ko na
Sino ba itong kaharap kong ito? Ang pogi naman niya.
Ay teka, ako ito eh.
Haha. Sabaw na kasi ako sa pag-aaral para sa aking Ph101 oral midterm exam sa Sabado.
At ang gaan-gaan na ng aking ulo.
2 comments:
ako gusto ko rin mag pa semikal pero ayaw nang ate, gf, mother, father, at friends ko... bakit bah??? tsk tsk tsk
Hehe. Maybe they like your hair very much.
Haha. Ako naman ayaw ni Mamie kasi magmumukhang barumbado raw ako. Haha :p
Post a Comment