Kinse bago mag alas-nuwebe ang pinag-usapang oras na magkikita-kita sa Cathouse. Dahil kinse pasado ng alas-otso na, dali-dali siyang isinuot ang kanyang pinaka disenteng polo shirt. Nagkandarapa siya sa pamimili kung ang itim ba o ang kulay-kaki niyang katad na sapatos ang kanyang isusuot. Unang beses niya kasing pupunta sa Ortigas upang kumuha ng isang eksamen para sa kanyang on the job training sa Abril. Sa gulo ng kanyang isip at dahil wala ang kanyang nanay dahil pinaihi niya ang kanilang aso, nauwi na lang siya sa isang sapatos na hindi niya masyadong sinusuot dahil lagi niyang nayayapakan ang kanyang pantalon tuwing iyon ang sapatos niyang suot. Paspasan niyang kinuha ang kanyang kakaunting ipon sa kanyang alkansyang dati'y lalagyan ng brief, at humaharurot na bumulusok palabas ng bahay. Pinalad naman siya dahil sa kanyang paglabas, nakasakay agad siya ng traysikel na ihahatid siya sa lugar kung saan sila magkikita ng kanyang sasabayang kaibigan. Habang unakabilad sa araw at unti-unting bumabakat ang pawis sa kanyang polong madaling mabasa ng pawis, inisip niya kung aabot ba sila sa eksamen nilang nakatakda sa ikasampu ng umaga. Kinakabahan, pinagpapawisan, at tinitingnan kung bumabakat na ba ang kanyang pawis sa kanyang polo, dumating na ang sasakyan ng kanyang kaklase. Binati niya ang nanay ng kanyang kaibigan, at sinuklian siya ng mga katagang
Rudolf, nag-mature ang itsura mo.
Dahil masyado siyang abala sa pag-iintindi sa polo niyang binabakatan na ng kanyang pawis, hindi na niya ito nabigyan ng kaukulang pansin. Mabilis nilang binaybay ang kahabaan ng Commonwealth. Mukhang magiging ayos na ang lahat. Hindi sila mahuhuli dahil sa tulin ng kanilang pagpasada sa Commonwealth. Ngunit dahil sa mga hindi inaasahang pangyayari na lagi namang nangyayari, nahuli sila ng dating sa lugar na pinagkasunduan. Dumating sila doon ng kinse pasado alas-nuwebe, at nagsimula na naman siyang kabahan dahil hindi rin nila masyadong kabisado ang Ortigas, isang mundong ibang-iba sa mundong ginalawan at ginagalawan nila. Ngunit makalipas ang ilang sandali, nagkita-kita na rin sila sa wakas. Ang pagsasama sama na ito ay ang simula ng isang masaya at magulong biyahe mula Katipunan Avenue tungong Exchange Road.
Naging isang bitukang pasikut-sikot ang mga kalye ng Ortigas para sa kanilang mga mata. Ngunit kahit papaano, nakita't natunton nila ang Philippine Stock Exchange Center noong sumapit ang pito makalipas ang ika-sampu ng umaga.
Namangha sila sa laki ng gusaling iyon.
Matapos nilang magulantang at panandaliang mawala sa dami ng elevator ng West Tower, dali-dali silang nagpunta sa ika-dalawangpu't walong palapag hindi para tumalon palabas ng bintana, kung hindi para kunin na ang kanilang eksamen.
Kasama si Flora, umakyat sila ng isa pang palapag at pinaupo isang kwarto na tila pang-eksamen talaga. Kinuwento niya kay Flora na medyo nahirapan silang matunton ang lugar dahil unang beses pa lang nila magawi sa parte ng Ortigas na iyon. Tinanong kasi ni Flora kaya niya sinabi.
Matapos ang pagpapakilala, ipinaliwanag ni Flora gamit ang kanyang napakahinang boses ang ginagawa nila sa Azeus. IT solutions ang pakakarinig niya, at sa totoo lang, tila hindi siya interesado dahil manghang-mangha pa siya kung gaano ka-office ang feel ng loob ng kwarto kung saan sila ikukulong.
...and there will be an allowance of P450.00 a day.
Napaiktad ang karamihan sa kanila, ngunit miski naikubli ang kanilang nararamdaman, nawindang silang lahat. Hindi nila makontrol ang paglaki ng butas ng kanilang ilong tuwing hihinga sila. Nanlaki ang kanilang mga mata sa mga katagang iyon.
Ngunit napaisip siya noong sinabi ang mga katagang "four hundred fifty a day". Ngunit biglang nawala ito sa kanyang isipan dahil may sinasabi pala si Flora. Mas narinig pa niya ang kaluskos ng mga paa ng ipis kaysa sa boses ni Flora.
The test consists of ten items. The passing is seven, and the test will be for an hour. I will be monitoring you from downstairs and will get your papers after an hour.
Good luck!
Naging madali ang unang dalawang tanong, ngunit hanggang doon na lang iyon. Ngunit kahit na alam niyang malabong siya'y makapasok sa Azeus bilang isang intern, ginalingan pa rin niya dahil maaari siyang kumita ng malaki kung papalarin siyang makapagtrabaho doon.
...
Okay, please finalize your answers.
...
Pass your papers forward along with the copy of your transcript.
Pinasa niya ang kanyang papel na puno ng duda sa kanyang sarili. Bahala na, sabi niya sa sarili niya. Tutal, nasa kabilang gusali lang naman ang Chikka, at doon naman talaga niya gustong pumasok.
Habang naglalakad papuntang Megamall dahil pare-pareho nang kumakalam ang kanilang mga sikmura, napatigil siya ng sandali. Sinubukan niyang alalahanin ang tunog ng boses ni Flora noong inusal niya ang mga salitang mangangahulugan nang mahigit sa P17,000.00 para sa tatlong daang oras na kailangan nilang bunuin. May kakaibang pakiramdam ang namayani sa kanyang loob. Hindi pa niya ito nararamdaman kahit kailan. Tumingin siya sa langit na nagbabadya ng ulan, at tinanong ang sarili kung ano ang nangyari sa kanya.
Ano nang nangyari sa kanyang mga pangarap? O kung anong mga bagay lang iyon na ibinabalot niya bilang ang kanyang mga pangarap?
Eh, ano ba naman, may isang taon pa tayo ano!
Pumasok sila sa loob ng Megamall at sinalubong ng malamig na simoy ng aircon. Ibang-iba sa init na namamayagpag sa konkretong mukha ng Ortigas, ngunit hindi nalalayo sa lugar kung saan niya gustong mamalagi tuwing gulung-gulo ang kanyang utak at uhaw na uhaw ang kanyang pinakaloob para sa isang katahimikang sa isang lugar lang niya natagpuan.
Rudolf, nag-mature ang itsura mo.
Dahil masyado siyang abala sa pag-iintindi sa polo niyang binabakatan na ng kanyang pawis, hindi na niya ito nabigyan ng kaukulang pansin. Mabilis nilang binaybay ang kahabaan ng Commonwealth. Mukhang magiging ayos na ang lahat. Hindi sila mahuhuli dahil sa tulin ng kanilang pagpasada sa Commonwealth. Ngunit dahil sa mga hindi inaasahang pangyayari na lagi namang nangyayari, nahuli sila ng dating sa lugar na pinagkasunduan. Dumating sila doon ng kinse pasado alas-nuwebe, at nagsimula na naman siyang kabahan dahil hindi rin nila masyadong kabisado ang Ortigas, isang mundong ibang-iba sa mundong ginalawan at ginagalawan nila. Ngunit makalipas ang ilang sandali, nagkita-kita na rin sila sa wakas. Ang pagsasama sama na ito ay ang simula ng isang masaya at magulong biyahe mula Katipunan Avenue tungong Exchange Road.
Naging isang bitukang pasikut-sikot ang mga kalye ng Ortigas para sa kanilang mga mata. Ngunit kahit papaano, nakita't natunton nila ang Philippine Stock Exchange Center noong sumapit ang pito makalipas ang ika-sampu ng umaga.
Namangha sila sa laki ng gusaling iyon.
Matapos nilang magulantang at panandaliang mawala sa dami ng elevator ng West Tower, dali-dali silang nagpunta sa ika-dalawangpu't walong palapag hindi para tumalon palabas ng bintana, kung hindi para kunin na ang kanilang eksamen.
Kasama si Flora, umakyat sila ng isa pang palapag at pinaupo isang kwarto na tila pang-eksamen talaga. Kinuwento niya kay Flora na medyo nahirapan silang matunton ang lugar dahil unang beses pa lang nila magawi sa parte ng Ortigas na iyon. Tinanong kasi ni Flora kaya niya sinabi.
Matapos ang pagpapakilala, ipinaliwanag ni Flora gamit ang kanyang napakahinang boses ang ginagawa nila sa Azeus. IT solutions ang pakakarinig niya, at sa totoo lang, tila hindi siya interesado dahil manghang-mangha pa siya kung gaano ka-office ang feel ng loob ng kwarto kung saan sila ikukulong.
...and there will be an allowance of P450.00 a day.
Napaiktad ang karamihan sa kanila, ngunit miski naikubli ang kanilang nararamdaman, nawindang silang lahat. Hindi nila makontrol ang paglaki ng butas ng kanilang ilong tuwing hihinga sila. Nanlaki ang kanilang mga mata sa mga katagang iyon.
Ngunit napaisip siya noong sinabi ang mga katagang "four hundred fifty a day". Ngunit biglang nawala ito sa kanyang isipan dahil may sinasabi pala si Flora. Mas narinig pa niya ang kaluskos ng mga paa ng ipis kaysa sa boses ni Flora.
The test consists of ten items. The passing is seven, and the test will be for an hour. I will be monitoring you from downstairs and will get your papers after an hour.
Good luck!
Naging madali ang unang dalawang tanong, ngunit hanggang doon na lang iyon. Ngunit kahit na alam niyang malabong siya'y makapasok sa Azeus bilang isang intern, ginalingan pa rin niya dahil maaari siyang kumita ng malaki kung papalarin siyang makapagtrabaho doon.
...
Okay, please finalize your answers.
...
Pass your papers forward along with the copy of your transcript.
Pinasa niya ang kanyang papel na puno ng duda sa kanyang sarili. Bahala na, sabi niya sa sarili niya. Tutal, nasa kabilang gusali lang naman ang Chikka, at doon naman talaga niya gustong pumasok.
Habang naglalakad papuntang Megamall dahil pare-pareho nang kumakalam ang kanilang mga sikmura, napatigil siya ng sandali. Sinubukan niyang alalahanin ang tunog ng boses ni Flora noong inusal niya ang mga salitang mangangahulugan nang mahigit sa P17,000.00 para sa tatlong daang oras na kailangan nilang bunuin. May kakaibang pakiramdam ang namayani sa kanyang loob. Hindi pa niya ito nararamdaman kahit kailan. Tumingin siya sa langit na nagbabadya ng ulan, at tinanong ang sarili kung ano ang nangyari sa kanya.
Ano nang nangyari sa kanyang mga pangarap? O kung anong mga bagay lang iyon na ibinabalot niya bilang ang kanyang mga pangarap?
Eh, ano ba naman, may isang taon pa tayo ano!
Pumasok sila sa loob ng Megamall at sinalubong ng malamig na simoy ng aircon. Ibang-iba sa init na namamayagpag sa konkretong mukha ng Ortigas, ngunit hindi nalalayo sa lugar kung saan niya gustong mamalagi tuwing gulung-gulo ang kanyang utak at uhaw na uhaw ang kanyang pinakaloob para sa isang katahimikang sa isang lugar lang niya natagpuan.
No comments:
Post a Comment